'The Happy few'
Half zeven wakker. Het begint langzaam te wennen. Na een redelijke nacht stook ik het vuur wat op want het is tegen het frisse aan. Masja is niet meer uit haar Harry Potter luisterboek te slaan en zit me als een 'doofstomme' aan te gapen. We zijn gisteren in de middag aangekomen in Lake Tahoe (Lake Tahoe is een prachtig bergmeer voor de 'happy few' waar het in de winter prima skiën is. Het lijkt qua architectuur ook een beetje op een Zwitsers bergdorp. Riante villa's van hout en natuursteen). We zetten de tent op in een wereldrecord (01:46:32). Ook hier is het voor de tijd van het jaar erg warm en we nemen een duik in het ijskoude water. Het bergmeer is kraakhelder maar, met name in het diepe, steen en steen koud. Je mag, om onderkoeling te voorkomen, ook maar een meter of tien uit de kant. Overigens is het een verademing om water te zien na al dat berg, bos en woestijn. Net voor Lake Tahoe hebben we smitsch food gevonden. Een enorme super-de-luxe supermarkt waar ze echt alles hebben (echt ééntje voor opa). Ze hebben er eindelijk normaal brood, meer dan één soort wijn en zelfs Goudse Kaas. Albert Heijn is er niets bij. Het eten bestaat dan ook uit een verse spinazie salade met eendenborst, olijven en 'home made' kwark die we zelf vullen met een vracht aan zwarte bessen. Als toetje een halve liter Carona helaas zonder citroen.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}