Het is een uur of zes en we zitten op LAX. In tegenstelling tot alle verhalen over de lange wachtrijen en de strenge douane worden wij overal met een lach ontvangen en zijn we in recordtempo bij onze gate. De koelbox die ons de vier weken lang van koud water (lees: Rosé) heeft voorzien is zelfs het gesprek van de dag. We hebben hem namelijk gevuld met kleding en tijdschriften en dat vinden ze hier toch wat gek. Maar goed, alles gaat af en uit en gaat zonder problemen door de scanner.

Rond een uur of elf hebben we onze riante hotelkamer verlaten en zijn we, op aandringen van ons schatje, richting een outletcenter gereden in oost Los Angeles. Eerste even langs de Starbucks om scherp te blijven en vervolgens op naar de voordeeltjes. Natuurlijk heeft Bodhy voorrang maar al snel heeft Masja haar eerste buit gevangen. Mijn interesse gaat meer uit naar iets roze voor ons kleine nichtje van twee (niets tegen kjoewie zeggen hoor) die zo aardig is geweest om op onze hond te passen (lees: het arme beestje voorzien van gekleurde kraaltjes, vlechtjes en waarschijnlijk een van haar eigen jurkjes). Na een paar uur zitten we toch wel uitgeput aan de chinees met rondom onze gescoorde prularia.

De laatste zondag van onze vakantie hebben we doorgebracht in Beverly Hills, Hollywood Boulevard en Melrose. Op de gok zijn we de bergen ingereden op zoek naar de magische witte letters. Daar waar ooit Hollywoodland stond staat nu alleen nog maar Hollywood maar de aantrekkingskracht is er nier minder op geworden. De middag brengen we door op het strand van Santa Monica. Heerlijk even niets en volop grote golven. We eten wat op de pier en Bodhy en ik wagen ons in de achtbaan. De avond valt wat tegen want daar waar ze de sterren in de stoep hebben vereeuwigd (walk of fame) is er niet echt veel te beleven op zondagavond. Meer spannends dan een restaurant designed bij Starck komen we niet tegen. We worden moe en chagrijnig maar gelukkig brengt het eten weer rust in de tent. Na de 20 dollar voor het parkeren hebben we nog net wat cash over voor een bezoekje aan onze favoriete overbuurman. Na het douchen duiken we alle drie op onze eigen kingzise en gaan de ogen dicht. Die avond gaat de fles Merlot voor het eerst in mensenheugenis niet helemaal op. Morgen weer een dag!

Al met al is het een fantastische vakantie geweest. We hebben enorm veel dingen gezien en nog veel meer gedaan. We hebben ontzettend gelachen en eigenlijk niet gehuild. Vanaf het vertrek uit Gouda is alles perfect verlopen. De lange vlucht, alle 'vreemde' overnachtingen, de zesbaanswegen in LA, de tocht naar de Wave en wij met zijn drieën. Alhoewel ik aan dat laatste nooit zal twijfelen. Het heeft me een splinternieuwe citroen C1 gekost maar dat was het ook absoluut meer dan waard. Natuurlijk verlang ik naar mijn eigen bed en onze levende de knuffel 'Roe' maar voor het eerst zou ik zo weer doorgaan. Met het reizen, het ontdekken, het fotograferen en het schrijven. Want naast art director en director of photography (lees: Masja assisteren) heb ik er weer een hobby bij; copywriter. Het mooie daarvan is dat Masja en ik, als Bodhy oud en wijs genoeg is om Salou onveilig te maken, 365 dagen per jaar op vakantie kunnen. De ene column uit de Malediven, het andere verhaal uit Jemen of alleen maar wat shortcopy voor een advertentie uit de Ardennen. Bij voorkeur over de introductie van de Segway in Nederland en anders alles voor Masja Stolk Photography. Waarschijlijk niet mijn makkelijkste klant maar wel de leukste! :-)