Erwin-Masja-Bodhy.reismee.nl

Zee met een zwart randje.

Het is vrijdagochtend 31 juli. We zijn net wakker van een goede nacht in ons tentje. De ochtend begint wat vreemd want ik lees net dat mijn oma in haar slaap is overleden. Nu was er nauwelijks nog contact maar er zijn betere mailtjes om mee wakker te worden. Ik heb begrepen dat ze ondertussen ook al is gecremeerd en kunnen wij, vanaf hier, niet meer doen dan iedereen alsnog te condoleren.

Gisteren zijn we na het onbeperkt wafels bakken in ons hostel naar de Golden Gate Bridge gegaan. Een hele mooie ervaring zeker nu hij voor de helft in de mist verdween. Tijdens de wandeling en het fotograferen werden we in de gaten gehouden door een paar nieuwsgierige zeehonden. Heel apart. Verder staan er in de omgeving prachtige huizen in Victoriaanse stijl en lopen er overal joggers die qua kleding zo uit een Nike commercial komen. Na de middag zetten we de tocht voort richting de Big sur. Via San Jose komen we uiteindelijk op de Highway 1. Eindelijk; de zee! De OST van Pulp Fiction ruilen we om voor Jack Johnson en houden we de camera bij de hand. Het is werkelijk een schitterden route. De laaghangende bewolking zorgt continue voor een ander uitzicht. Dit is dan ook de weg waar de meeste autocommercials worden opgenomen. De weg slingert langs diepe afgronden en steile kliffen. Het doet een beetje Iers aan. Na een paar uur genieten komen we aan op onze volgende bestemming. Riverside is onze verblijfplaats voor de komende twee nachten. We zetten de tent snel op, openen de rosé en smeren het stokbrood met één of ander kruiden-boter-achtig-spul. Heerlijk! We pakken de auto en gaan naar Pfeiffer State Beach. Het kost je vijf dollar maar dat is het zeker waard. Een prachtig stuk strand gelegen in een Canyon met net voor de kust enorme rotsen. De zakkenden zon en de dichte mist zorgen voor een 'spookie' sfeertje. Maar wel één waar we tot in de avond van genieten. Masja vangt de laatste zonnestralen terwijl Bodhy en ik de enorme rotsen in zee even van boven gaan bekijken. Onderweg naar de tent schuiven we 10 dollar onder een deur door in ruil voor een kist vol kampvuur hout. De enorme kip vult de maag en de avond brengt wederom een verassing. Onder het genot van een liqueurtje verschijnt het eerste beest. Ditmaal is het geen beer, wolf of hert maar een stinkdier! De witte streep op zijn rug verraad het prachtige beest in de schemering. Niet veel later volger er meer. De schattige diertjes doen de beren 's nachts vergeten. Top!

Reacties

Reacties

kjoe

Tjee wat hebben jullie al veel gezien en gedaan zeg.
Het lijkt dan ook net alsof jullie al veel langer weg zijn.
We vinden dat je maar schrijver moet worden Erwin, je
stukjes zijn echt leuk om te lezen. We zijn erg nieuwsgierig naar de originele foto's van alles. Groeten weer.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!