Welke dag het vandaag is weet ik niet precies maar ik gok op woensdag. Gisteren zijn we aangekomen in San Francisco. Na zo'n drie uur rijden vanuit Lake Tahoe zien we enorme wolken in de verte. We weten dat de Golden Gate Bridge regelmatig in de wolken verdwijnt dus we zijn er bijna. We rijden als eerste over de Oakland Bay Bridge. Echt een enorm ding die direct de grote van de stad weergeeft. Al rijdend heb je een goed uitzicht over dat wat komen gaat. Gebouwen tot aan de horizon, de Golden Gate en enorme wolkenkrabbers in het hart. Het ziet er overweldigend uit (er wonen hier ook slechts zeven miljoen mensen). Het lijkt een beetje op Rotterdam vanaf de Brienenoordbrug maar dan alles maal honderd. Ditmaal slapen we in een hostel. Een soort jeugdherberg 'down town' San Francisco. We verlaten de highway en moeten door wat dubieuze buurtjes. Wederom waan je je in een film of één van de betere misdaad series. Het hostel is een 'schatje' en van alle gemakken voorzien. Er is zelfs een dakterras waar je, onder het genot van een wijntje, de hele avond naar de loeiende sirenes kunt luisteren. Parkeren is ook hier een drama maar gelukkig is er valet parking. We gooien de spullen uit de auto en deze verdwijnt 'two blocks left, one richt' in een parkeergarage. We gaan nieuwsgierig naar onze kamer, rusten vijf minuten uit en gaan dan de stad in. De kabeltrams staan natuurlijk op ons lijstje maar die zijn overvol. We proberen op verschillende plaatsen in te stappen maar helaas. Wachten is voor de domme en we besluiten te gaan lopen. We lopen door Chinatown langs North Beach richting de kust. Vlakbij Fishermans Wharf is pier 39 en dat is het tweede punt van ons lijstje. Het is een pier zoals een pier bedoeld is. Overal is er muziek, kun je er eten en moet je over de mensen klimmen. Nét even anders dan dat ding in Scheveningen! Aan het einde van de pier liggen honderden zeehonden en zeeleeuwen te stinken. We eten er wat en genieten van het aangenamen klimaat. Het is hier rond de 17 graden en ideaal om een stad te bezoeken. 's Avonds daarentegen is de temperatuur zeker zes graden gedaald en is het steenkoud. Althans, als je zo'n 45 graden gewend bent is dit wel even wat anders. We gaan naar Union Square en Market Street. Het winkel walhalla van San Francico. Wij zijn tenslotte nog altijd op zoek naar een paar Nike's voor Bodhy. Uiteindelijk vinden we waar we zijn moeten, de vakantiebestemming van tante Kjoewie 'Bloomingdales'. Na een uur passen, dubben en tutten staan we uiteindelijk buiten met een paar gloednieuw paar Nike Air Max. Bodhy blij, papa blut. Overigens heeft Bodhy de sokken die hij mocht lenen tijdens het passen voor een wat langere tijd geleend! Ergens in een zijstraat van een zijstraat, ver van alle commercie, gaan we wat eten. Geen vette hap maar gewoon iets lekkers van een menukaart. Veel later en kilo's zwaarder rollen we onze kamer in. Onderweg hebben we nog even twee flessen Merlot gescoord maar die gaan niet op. Na een paar glaasje klimmen we in onze stapelbedden en gaan we snurkend het donker door.