Gisteren zijn we als eerst het Pfeiffer State Park ingegaan voor een trail naar een waterval. Gezien de prachtige tochten die we de afgelopen weken hebben gedaan valt deze een beetje tegen. Eigenlijk valt hij een beetje veel tegen! We rijden een stukje terug naar het Andrew Molera State Beach om de even lekker uit te waaien. Het is een prachtig ruig stuk strand wat doet denken aan de kust van Normandië. Om echt helemaal alleen te zijn besluiten we een stuk richtingen het zuiden te lopen. Masja duikt als vanouds op haar handdoek terwijl de 'mannen' op jacht gaan. Al snel komen we aangespoelde boomstammen tegen die we als surfplank gebruiken in de enorme golven. Pelikanen vliegen over en lachen ons uit. Na een hoop lol en overal zand komt plots de vloed op zetten. We pakken in alle haast onze spullen en kunnen nog net over de rotsen bij de auto komen. Die avond doen we niets meer. De 'zin' is een beetje op en de voetjes doen het ook al niet mer zo best. Met name die van Masja zijn echt helemaal kapot. Uitgedroogd en vol met blaren lijken het meer op voeten van een mijnwerker. Maar niet alleen onze voeten smachten naar wat meer beschaving. Net even wat meer luxe kunnen we nu wel gebruiken. Gelukkig is het onze laatste avond in het 'martelkamertje' zoals we ons te kleine tentje hebben genoemd en gaat daarna de fik er in! Instant koffie komt mijn oren uit en ik kan het geluid van een rits echt niet meer horen. Tas open tas dicht, tent open tent dicht, rugzak open en rugzak weer dicht en dat zo'n honderd keer op een dag. Doe mij maar even knopen!

Vanochtend zijn we vroeg opgestaan om in alle rust richting Los Angeles te rijden. Het is een lange tocht en willen onderweg nog een paar keer stoppen. Vanwege de enorme dichte mist gebeurt dit als eerste in Cambria waar de zeeolifanten en zeeleeuwen de kust hebben over genomen. Het zijn rare beesten en maken een heel vreemd geluid. Net voor Santa Barbara eten we wat en op Malibu Beach doen we een duik. De highway 1 valt best wel tegen en de stranden al helemaal. Bij Malibu Beach en Santa Monica had ik op toch 'meer' gerekend. Als er al glorie is geweest dan is het daar best wel vergaan. Het is er voor het eerst rommelig, knalt de highway vlak langs het strand en staan er werkelijk overal auto's. Pak een willekeurig strand in Griekenland, bij voorkeur Parga of Porto Katsiki, en je zit er toch even iets beter bij. Maar goed, we komen niet voor strand en rijden fijn door richt Inglewood. Een lekker buurtje waar in 1992 de Rodney King rellen zijn uitgebroken en waar wij de laatste twee dagen verblijven. Het is ook de buurt waar een van de gevaarlijkste bendes van Amerika vandaan komen: The Bloods. Dat worden dus een paar mooie nachten. Zeker nu we de kamer betreden en deze ongeveer honderd vierkante meter is. Er staan drie kingsize bedden in, er is een koelkast, een magnetron en tv. En er is een badkamer met douche en bad en als klapstuk hebben en we reusachtig bubbelbad in onze kamer. Jullie begrijpen, we voelen ons een beetje 'pimp' maar we kunnen het goed gebruiken.