Dockweiler State Beach, de place-to-be op zaterdag avond. Het ziet er letterlijk zwart van de mensen. Bodhy en ik zijn met ons bleke bekkie ook zwaar in de minderheid. Masja gaat natuurlijk gewoon door voor een lekkere Latino. Het hele strand zit vol families uit de Inglewood, Compton en Long Beach. Overal klinkt muziek, wordt er gelachen en draaien de barbecues op volle toeren. Vanaf de parkeerplaats kijken de echte foute 'homies' naar het vrouwelijk schoon wat voorbij loopt. En dat zijn niet van die graatmagere types die op water en bleekselderij leven maar schaars geklede meiden met billen en kont. Je ziet er volop tanden van goud, dikke tatoeages, vette auto's met enorme chrome wielen en ze schijnen zelfs wapens te zijn. Grand Theft Auto is er niets bij en Snoop Dog, G-Unit en Dr. Dre worden hier waarschijnlijk uitgelachen. Dit is de echte schit! Wij vermaken ons prima en slalommen door de menigte langzaam terug naar onze eigen '4-banger'. Dat de LAPD ons ondertussen een bon van 80 dollar had gegeven kon de pret gelukkig maar heel even drukken. Met Paper planes van Mia in de CD wisselaar rijden we door de donkere straten van Marina del la Rey naar Venice Beach. We doen even een rondje en zoeken een Mexicaan die onze maag gaat vullen. Heerlijk weer! Op de terugweg stoppen we nog even bij onze buurman de 'liquor store' om wat Cabernet te scoren. De toko is 24/7 open en de kasserie zit in een plexiglas kooi van 5 cm dik. Waarom zou dat nou zijn? Na twaalven is mijn kleine broertje jarig en we zingen uit volle borst: Er is er een jarig, hoera, hoera. Dat kun je wel zien dat is hij. Dat vinden wij allen zo prettig ja ja. En daarom zingen wij blij. Hij leve lang hoera hoera. Hij leve lahang hoera hoera. Hij leve lang hoera hoera